Morze dla cierpliwych:)

Wybraliśmy się z Maluchami i ze znajomymi nad morze. Po trzech godzinach i dwóch postojach dotarliśmy na miejsce. Wypakowaliśmy wszystko z samochodów (a trochę tego było). Wózki, łopatki, foremki, wiaderka, koce, jedzenie, picie, ciuszki na przebranie, siatki, siateczki, torby. MęŻowie poszli zapłacić za parking. Morza jeszcze nie było widać, bo było za malutkimi plażowymi domkami. Wracają z tajemniczymi minami.
- Jesteście pewne, że chcemy tu zostać? - bo plaża jest kamienista...
Minutowa burza mózgów i pakujemy wszystko do aut. Tylko mały problem - następna plaża (taka już piaszczysta) oddalona jest o czterdzieści minut.
Przeżyliśmy, dojechaliśmy. Dzikie tłumy. Auta postawione nawet wzdłuż drogi. To dobry znak!

 

Tym razem morza nie widać, ale jest zaraz za laskiem (tak przynajmniej nas powiadomiono). Idziemy!

Idziemy. Idziemy. Nadal idziemy. I kolejna niespodzianka! WIELKI odpływ:) A morze - daleeeeko, daleeeko.

 

 

 Za nami wspomniany lasek. Po środku piasek w ilościach przemysłowych i moja córeczka dzielnie tuptająca w stronę  wody.

 

 

Tu już prawie dotarliśmy. Uff! I co się okazało??? Nie ma WC!!! Fajnie. A do lasku daleeeeko.

 

 

Miejscówka jak widać dla cierpliwych:) ale doborowe towarzystwo sprawiło, że i tak było miło!

A to już moje znalezisko:)) Dumna jestem. Moim zdaniem to jest ktoś, kto puszcza latawiec:

 

 

a to już druga strona. Maszyna do szycia?

 

 

Następnym razem pewnie wybierzemy już inne miejsce, ale znajomych zabierzemy tych samych:)