Znowu kuchnia, znowu mięta:)

Witajcie:))
Pisałam Wam w pierwszym tegorocznym poście o moich planach na półeczkę w kuchni TU. Plany właśnie dziś "się wzięły i się zrealizowały" :)

Początkowo myślałam o poziomej większej półce, ale MąŻ oświecił mnie, że cokolwiek niebezpieczne jest wiercenie w tej ścianie... bo idą tam rury od gazu (nie wiadomo dokładnie gdzie:( No i przyznając mu rację wolałam nie ryzykować. Półeczka była cała biała. Była:)) Bo mięta oczywiście musi być:))) Dlatego też na szybciocha poczyniłam NIEZBĘDNE zmiany:))) Aranżacja też na szybciocha, więc bądź pewien Czytelniku Drogi, że jeszcze po wielokroć oczy Twe oglądać będą tę kuchenną przestrzeń:)))

***
Jakiś czas temu nabyłam drogą kupna tę oto tabliczkę. Zdjęcie mówi samo za siebie dlaczego zdecydowałam się na ten zakup (kolor + cena:))) A że literka "E" potrzebowała małego liftingu - to przecież nic takiego. Już w sklepie miałam wizję jak to zrobię. I proszę - fotki z serii "before and after". Tabliczka wisi w kuchni koło okna.

***
O ile sięgam pamięcią, to jeszcze nie polecałam Ci Drogi Czytelniku żadnego filmu:)) Z prostej przyczyny zapewne - dopiero tydzień temu od nie wiem jak dawna udało nam się spędzić kilka wieczorów na oglądaniu filmów! (Serio - wieki temu coś ostatnio oglądałam).
Książki polecałam, bo jak mam chwilę, to czytam a na film nigdy nie było czasu aż do teraz.

Moja propozycja na wieczór to:

Sędzia / The Judge (zdjęcie - źródło internet)

Wzięty adwokat z wielkiego miasta dowiaduje się o śmierci matki. Przyjeżdża na pogrzeb do rodzinnego miasteczka. Tam czeka na niego kolejna straszna informacja... jego ojciec - szanowany sędzia staje się głównym podejrzanym w sprawie o morderstwo.

Tyle z suchych faktów. Można to wyczytać w jakiejkolwiek recenzji, więc nic ważnego Wam nie zdradziłam. A teraz słów kilka ode mnie:)))

Niesamowity film ze świetnie rozpisanymi rolami. Dramat, który ukazuje szorstkie relacje rodzinne a zarazem wołanie o wzajemną miłość i akceptację. Niezwykłe dialogi (uwaga - przekleństwa, ale w pełni uzasadnione) okraszone humorem i tragedią. Dobre zdjęcia i fabuła. Ani chwili dłużyzny. Film, na którym miałam okazję się pośmiać ale też niezwykle wzruszyć (...aż do łez).

***

To tyle na dziś. Dziękuję, że tu zaglądacie:))) Ostatnio znów "mamelkowa drużyna" się powiększyła:)) Jest mi niezmiernie miło Was tu gościć:)))

Szczególne podziękowania dla Anstahe i Reni, bo znów zrobiły mi niezwykłą reklamę:)))
Miłego dnia)) Pa:)