Dyniami Mamelkowo stoi:)

 Witajcie:)

Takie materiałowe dynie podobały mi się od wieków i sama się sobie dziwię, że dopiero teraz się za nie zabrałam:)))

Wraz z nastaniem kalendarzowej jesieni poczułam nieodpartą potrzebę posiadania owych dyniek:)

Kolory jakoś tak wybrały się same:) W przedsięwzięciu udział wzięli - mój  wełniany szal-komin, stara bluzka Marty oraz męska koszula w przecudny wzór, w której się zakochałam od razu:) kupiona w celach szyciowych. I jeszcze gałązki z drzewa owocowego, sznurek i nici do haftowania oraz drucik.

W trakcie mojego dyniowego szaleństwa weszła do pokoju Marta.

- Co robisz Mamusiu?

- A jak myślisz?

- Jabłka?

- Nie. No co to Ci przypomina? W naturze są zazwyczaj pomarańczowe.

- Pomarańcza?

Chwilę później rozmawiam z Mamcią na Whatsappie.

- Co robisz?

- Poczekaj wyślę Ci fotkę.

Wysyłam zdjęcie w trakcie pracy.

- Czosnek?

Dzwonię do Siostry.

- Co robisz?

Wysyłam fotkę.

- Dynie?

Tak że ten, do trzech razy sztuka:))

***

W dyniowym zamęcie - złamałam dwie igły, poparzyłam palec (standardowo) oraz uwaga, uwaga... ukruszyłam (na szczęście tylko ciut) jedynkę usiłując wyciągnąć igłę, która utknęła w dyni!!! 

To tyle na dziś. Wszelkiej pomyślności:) Paaa!