Battery charged:)

Witajcie:)))
Wracam do Was po małej przerwie z naładowanymi akumulatorkami!!! Krótki (ale treściwy) pobyt w PL sprawił, że wypoczęłam i nabrałam wiatru w żagle. Widziałam się z mnóstwem bliskich mi osób. Było BAARDZO intensywnie!

Dolecieliśmy na miejsce. Wszyscy tradycyjnie "na hura" wstali ze swoich miejsc i szturmem ruszyli do wyjścia. Martusia rzuciła:
- Mamuniu, jacy straszni ludzie.
Zapadła złowieszcza cisza.
Po czym każdy jak na komendę parsknął śmiechem. A ja ratując dziecięce spojrzenie na świat dodałam:
- Nie straszni, tylko strasznie ich dużo, kochanie.

Na drugi dzień po przylocie mieliśmy rodzinną imprezę z okazji 95 urodzin mojej kochanej Babci! Było pyszne jedzonko i ludzie, których nie widziałam wieki. Lokal na szczęście wynajęty tylko dla nas. Maluchy nie do okiełznania. Gdyby nie papierowe torby od prezentów, które okazały się absolutnym hitem imprezy, było by po nas:))) Na dole kilka zastosowań toreb:)))

To, że wypoczęłam, w 100% zawdzięczam moim ukochanym Rodzicom! Robili co mogli, żeby było miło. Mamcia pichciła pyszności, zabierali nas w fajne miejsca, opiekowali się Maluchami. Mogłam w tym czasie gdzieś pójść i nie myśleć o niczym:))) Naśmiałam się z moją kochaną prywatną rodzoną Siostrą Asią aż do łez. Było cudnie. Na dole fotki z Fojutowa.

A to mój prezent "wycyganiony" od Dziadka. Boski, miętowy budzik. Jak byliśmy w maju, to już mi wpadł w oko, ale nie śmiałam o niego spytać. Poprosiłam moją Mamcię, żeby delikatnie wybadała grunt i taktownie o niego zagaiła. Dziadek powiedział, że bardzo się cieszy, iż może mi go podarować:)) Wyobraźcie sobie, że jak przyleciałam, Mamcia powiedziała, że przyniosła go dla mnie, ale niestety przestał działać:(( Powiedziała, że wolała go nie ruszać i poczekała na mnie. Trochę się zmartwiłam, ale stwierdziłam, że oddam go do naprawy, może uda się go uratować. Wzięłam moje minty cudo do torebki i udałam się galopem do zegarmistrza. A pan, po wysłuchaniu mojej rzewnej historii, wziął go do ręki, obejrzał dokładnie i... najzwyczajniej w świecie go nakręcił:)))) Powiedział, że to są stare dobre budziki, bez baterii, które trzeba raz dziennie nakręcać i tyle!

Do mojej miętowej kolekcji dołączyły okulary. Nie mogłam się im oprzeć i zrobiłam sobie prezent na urodzinki:))) Najlepsze jest to, że tylko nieliczni zauważyli tak radykalną zmianę:))) Poprzednie były delikatne metalowe a te jak widać na załączonym obrazku - rzucają się w oczy:))

Wróciłam od optyka. MąŻ wpada z urodzinowymi kwiatami. Ja teatralnym gestem wskazując na okulary mówię:
- Może jakieś dwa słowa.
Na to skruszony MąŻ cichutko:
- Kocham Cię...
A ja nie mogąc powstrzymać się od śmiechu pytam:
- Mam nowe okulary i jak?

Ulubiona bluza, która służy za tło jest już ze mną dobre pół roku, ale nadal mi się nie znudziła. A zegarek kupiła dla mnie koleżanka z pracy za uwaga, uwaga 1,99funta:))) Czy życie nie jest piękne;)

Buziaki moi drodzy. Pa, miłego dnia:))