Króciuteńko o dziwnych sprawach

Kwestia co i kto jest dziwny pozostanie dla mnie na zawsze otwarta. To, że w piżamie idzie się do sklepu, latem ubiera zimowe, futrzane buty czy sprzedaje na wyprzedaży samochodowej będąc w szlafroku, to przecież nic takiego:) Tu to nie jest dziwne. To może tylko kwestia spojrzenia na życie:)

• Pamiętam jak kiedyś (na samym początku) wpadliśmy na chwilę do Londynu. Ruszyliśmy na stację metra a tam przede mną wyrósł chłopak ubrany cały na czarno, z kolczykami i... ogonem, takim jak miały dinozaury!!! szkoda, że nie mam fotki:)

• Dwa razy widziałam jak ktoś jadł kiwi w skórce!!!! (rajuśku - to jak lizać dywan!!!!)

Czasami coś jest bardziej zabawne niż dziwne. Tak jak w Birmingham studenci, którzy w biały dzień wybierali się gdzieś razem przebrani w kolorowe stroje.

 

No, ale sklep z zimową całoroczną wystawą zaliczyłabym już do dziwnych zjawisk. Taki znajduje się w Stratford. Muszę przyznać, że jest urodziwy, ale jak pierwszy raz go zobaczyłam i usłyszałam kolędy dochodzące z migocących lampeczek choinkowych, to byłam zaskoczona. Dodam, że byłam tam w lipcu:)

 

 

Jak pojechałam do Clacton-on-Sea, to już taka zdziwiona nie byłam, bo już wiedziałam skąd właściciel sklepu czerpał inspiracje:)

 

 

bardziej zaskoczyła mnie sama koncepcja witrynki - na zasadzie "słuchaj Steve, ułożę tu wszystko co jest, żeby każdy wiedział, że mamy szeroki asortyment"

 

 

Dziwne też wydały mi się te pieski, które czekały na nas w łazience (jako główna ozdoba) w jednym z hotelików w Walii. No, ale to może kwestia gustu:)

 

 

 

Pozdrawiam nieco zdziwiona:))) Pa!