Naziemny personel Pana Boga:)

Witajcie:))
Sobota była pełna emocji:) Najpierw byliśmy na urodzinkach Martusi koleżanki z przedszkola:)) Godzinka na sali przygotowanej specjalnie dla dzieci: z dmuchanym zamkiem, rowerkami, samochodzikami, zjeżdżalniami, piłkami, "górą" do wspinaczki i innymi atrakcjami. Później przeszliśmy do drugiej sali, gdzie były różne smakołyki i pan magik (Martusia powiedziała, że to był Pan Robótka - ale patrząc na niego śmiało można się pokusić o stwierdzenie, że to był raczej jego dziadek:)))
Na koniec każde dziecko dostało pożegnalną paczuszkę. Martusia typowo dziewczęcą ze słodkościami i błyskotkami a Marcelek ze specjalnie dołożoną do typowo chłopięcych akcesoriów - uroczą książeczkę z pluszową trąbą słonia:)) Zrobiło mi się niezmiernie miło, bo widać było, że moja koleżanka - a mama solenizantki - zadbała o najdrobniejszy szczegół imprezy!

***
Kolejne emocje przyszły wieczorową porą:))
Pierwszy raz w życiu (!) wyszłam wieczorem z domu zostawiając MęŻa z Maluchami. Powód miałam niezwykle ważny!!! Do pobliskiej parafii przyjechał ks. Jan Kaczkowski!!! Tak, ten od książki - "Szału nie ma, jest rak".

Jadąc na to spotkanie, sama tak do końca nie wiedziałam czego będzie dotyczyło. Myślałam, że może będzie to trochę jak kazanie o tym jak żyć i o Bogu. A mówił o RAKU...

Ksiądz Jan Kaczkowski - jest doktorem teologii moralnej, bioetykiem, twórcą puckiego hospicjum. Sam choruje na glejaka mózgu. To co go dotknęło sprawia, że nie jest on czysto teoretykiem...

Spotkanie trwało dwie i pół godziny. Szkoda, że nie dłużej. Tego człowieka można słuchać i słuchać. Opowiada tak mądrze i jasno na tematy tak trudne... Gdyby każdy chory na raka lub jego rodzina mogła spotkać go na swojej drodze! To fenomen! Jak dokładnie potrafi określić kolejne etapy w życiu chorego. Mówi o tym jak w hospicjum wprowadza się pacjenta. O tym jak niezwykle ważna jest opieka paliatywna.
Uczy, że najpierw jest LĘK, który trzeba zamienić w STRACH. Należy dokładnie nazwać i określić przyczynę lęku.

Ksiądz Jan (a właściwie powinnam napisać Janek, bo ma dopiero 37 lat) to niesamowity człowiek z niebanalnym poczuciem humoru. Niepozorny a obdarzony niesamowitą charyzmą. To człowiek, który żartuje ze śmierci a jednocześnie ma do niej szacunek.
Oswaja śmierć ale nie zabiera nadziei!

Mówi, że ksiądz to naziemny personel Pana Boga:)) Cały czas podkreśla odpowiednie podejście do pacjenta i jego najbliższej rodziny.

Można mu pozazdrościć energii i optymizmu:)) Dużo żartuje. Pomiędzy mądre wyszukane zwroty wplata słowa powszechnie uważane za takie, które księdzu nie przystoją:)

Ma swojego VLOGA (coś na kształt wideo bloga) pt. "SMAK ŻYCIA". Koleżanka wiedząc o tym spytała go na tym spotkaniu "jak smakuje życie?" - szczególnie teraz po diagnozie. Na to ksiądz z filuternym uśmieszkiem powiedział - JEDWABIŚCIE!!!!

Tak wygląda książka, która jest wywiadem rzeką. Polecam! Można ją było nabyć po spotkaniu i otrzymać dedykacje. Ksiądz Jan powiedział na samym początku - "jestem watykańską handlarą i później będę chciał coś wam wcisnąć" :)) Dochód ze sprzedaży jest przeznaczony na hospicjum.

To już konkretne namiary na hospicjum, gdyby ktoś miał chęć wesprzeć. Warto!

Buziaki i zmiatam do pracy:)) Pa, miłego dnia:)