Co jest doktorku?

Witajcie:))
Koniec wałkowania tematu Świąt:))
Przechodzimy dalej.

Co jest doktorku?
Zapraszam do gabinetu.

Martusia jakiś miesiąc temu z hakiem dostała dziwnej wysypki pod paszką. W krótkim czasie przeszło na cały bok. Sama wysypka i nic poza tym. Ani temperatury, ani swędzenia nic. Nie poszliśmy od razu do lekarza, bo i tak przy samej telefonicznej rejestracji zaleciliby nam obserwację. No, ewentualnie ten osławiony już "Paracetamol" - hi,hi. Po kilku dniach jednak zaczęło jej to mocno przeszkadzać i MąŻ zabrał córcię do przychodni. Powiedziałam mu, żeby wspomniał, że miała też kaszel.
Po powrocie pytam:
- I co? Pamietałeś, żeby powiedzieć o kaszlu?
- Tak. Zapisał syrop i powiedział, że to pomoże i na wysypkę i na kaszel.
- ???

Magia jak nic:)))

***
Pierwsza ciąża. Wymarzona, wyśniona i dokładnie zaplanowana:))) Gdy tylko pojawiły się upragnione dwie kreski od razu pobiegliśmy z MęŻem do lekarza. Dodam tylko (tak na marginesie oczywiście, że tu w UK opiekę prenatalną uzyskuje się tak w okolicach 3 miesiąca:))
Wchodzimy mocno podekscytowani do gabinetu. Pada pytanie o cel wizyty. Mówię, że jestem w ciąży.
- Skąd państwo wiedzą? - pyta lekarz.
- Bo żona robiła test - odpowiada MąŻ.
- A chcą państwo tego dziecka?
Mocno zaskoczeni tym pytaniem, zapewniamy:
- Oczywiście!!!
Na to doktor rozpromienił się i powiedział:
- Gratuluję!!!

I to było na tyle. Zero badań, zero oględzin. Wizyta trwała dwie minuty. Fajnie jest być lekarzem w UK, co nie?

***
Od dłuższego czasu mam straszne problemy z pękającymi opuszkami palców. Zaczęło się od jednego kciuka a w najbardziej hardcorowym momencie popękanych palców miałam chyba osiem. Boli jak smok. Kto nie miał, nie zrozumie - na bank, bo wygląda w miarę niewinnie, ale tak nie jest. Byłam z tym nawet w PL u dermatologa nie pomogło. Domowe sposoby też zawiodły, choć stosowałam już chyba wszystko poza naparami z siemienia lnianego i urynoterapią:)))
Poprosiłam więc Mamcię, żeby kupiła mi "Tribiotic", bo słyszałam, że działa cuda. A że lubię poczytać, co mam brać/zażyć/zastosować, to zaczęłam czytać. A tam informacja:

"Stosowanie leku na duże powierzchnie uszkodzonej skóry może spowodować utratę słuchu..."

Co ma maść, którą zastosuję na palec do słuchu, to pojąć nie mogę:)) Chyba, że tym palcem przez przypadek podrapię się w ucho:))))

***
W liceum miałam potworne bóle brzucha. Czasami bolało tak, że nie dało rady normalnie funkcjonować. W ekstremalnych sytuacjach brałam nawet "Tramal". Ktoś mi podpowiedział, że być może to wrzody i powinnam zgłosić się na gastroskopię. Z wielkim strachem wybrałam się do gastrologa. Zaczął wypytywać i uznał, że nie mam typowych objawów przy wrzodach, więc nawet nie zrobi mi gastroskopii, bo nie widzi takiej potrzeby. Po dłuższej rozmowie (dodam, że byłam świeżo po zdanej maturze i egzaminach wstępnych na studia) stwierdził, że winny jest stres. Zapisał mi jakieś tabletki. Poszłam do apteki, kupiłam. Wracam do domu i czytam - a tam w skutkach ubocznych "myśli samobójcze" . To sobie pomyślałam - "ładnie mnie urządziłeś doktorku" :)))) No i oczywiście nie brałam. Wolałam ten bolący brzuch:)))

***
Dawno, dawno temu na studiach wybrałam się do lekarza rodzinnego. Już nie pamiętam dokładnie z jakiegoś powodu. Pewnie zapalenia gardła, które dopadało mnie notorycznie w lutym. Doktor - nazwijmy go na potrzeby bloga - Nowak był młodym bardzo sympatycznym facetem z troską podchodzącym do każdego pacjenta. Wysłuchał, zbadał, zapisał co trzeba. Na koniec spytał czy jest coś jeszcze, co by mi pomogło? A ja bez chwili namysłu odpaliłam dowcipnie, że "czerwony polar, który wypatrzyłam na ryneczku". Doktor Nowak uśmiechnął się.
Jakoś tak na drugi dzień, do przychodni udała się moja Mamcia. Też oczywiście do pana Nowaka (bo jak wspomniałam był naszym lekarzem rodzinnym). Po powrocie woła mnie i daje mi 50 złotych. Mocno zdziwiona pytam:
- A to co?
- Na czerwony polar - odpowiedziała Mamcia. - Pan doktor zapisał Ci go na receptę.

***
Również dawno, dawno temu, też na studiach zwichnęłam nogę w kostce. (Tak kurka wodna niefortunnie, że pierwszego dnia przerwy semestralnej:((
Stało się to chwilę po wyjściu z uczelni. Delikatnie mówiąc zrąbałam się ze schodów w przejściu podziemnym. Jakoś dojechałam do domu (tramwaj + autobus). Niby nic mi nie było, ale jak przy obiedzie ze śmiechem zaczęłam opowiadać moją historię rodzince i podczas prezentacji rzeczonej kostki okazało się, że zaczyna mi się wylewać ze skarpetki, to się zaniepokoiłam. Poprosiłam Tatę, żeby zawiózł mnie na pogotowie ratunkowe. Jedno, to główne mieliśmy w centrum a drugie stosunkowo blisko nas. Wybraliśmy to bliższe. Wchodzimy do budynku a tam ciemność i cisza. Widać tylko, gdzieś w oddali jakieś światełko. Okazało się, że to rejestracja. Podchodzimy, mówimy co się stało i pytamy o lekarza. (Kątem oka widzimy jakąś siedzącą panią w półmroku w białym kitlu z walizką lekarską). Na to pani rejestratorka uprzejmie:
- Nie ma. Jest tylko pani doktor na wyjeździe.

***
To tyle na dziś:))) Miłego dnia:)) W zdrowiu i bez lekarzy oczywiście:)))